Hockey Player MAG

7 OLYMPIC GAMES

« Boule en Tchouk (Part 2/2) »

Boule: "Wat mij aantrekt in Jerome is het feit dat hij geen Dikkenek is, dat hij een beetje mijn speelstijl heeft, ik ben blij dat er zo’n type spelers vandaag nog zijn. Ik daarentegen was onuitstaanbaar op het veld; ik mocht de scheidsrechters niet zo. Op een dag zei een scheidsrechter tegen mijn vrouw: "Hij is onuitstaanbaar vandaag". Mijn vrouw antwoordde: "Dat vind ik prima, zolang het maar niet thuis is". In mijn tijd waren er geen kaarten. Het moest echt ernstig zijn geweest om van het veld te worden gezet. Ik herinner me mijn eerste kaart; het was Maurice Duterme: hij haalde uit zijn zak een onderliggen van Stella Artois .

Tchouk: "Ik ben meer een diplomaat. Ik ben minder een groot technicus, ik laat anderen werken. En dan ben ik aanvoerder, dus ik moet het goede voorbeeld tonen.

Boule: "Hockey was minder technisch. Tegenwoordig mag je geen slechte pass meer geven.  Een goede coach is Hein Van Hazebrouck; hij zei: het is makkelijker om een speler te verbeteren die zijn grenzen kent.

Tchouk: "We hebben goede coaches in België. Op het niveau van de Belgische competitie moet je gewoon de groep goed managen; op internationaal niveau heb je meer technische kennis nodig. We hebben een Shane McLeod die een grote leider was en ons veel heeft gegeven. We hadden ook een Marcello Orlando die misschien geen geweldige tacticus was, maar wat een leider: hij had zijn systeem, maar bovenal het vermogen om de groep te leiden. Het heeft geen zin om een coach te pushen om 46 uur video te bekijken en eindeloze cursussen te volgen. Nee, je moet weten hoe je met een groep moet discussiëren en aansluiten bij de sterke en zwakke punten van een groep.

Boule: "In mijn tijd hadden we ook topcoaches. Mocht Ernst Willicq alle bevoegdheden gehad hebben in Mexico, hadden we een medaille kunnen winnen in plaats van een 9de plaats: met de talenten die we hadden.... Als hij de tactiek, de spelers, enz. had kunnen kiezen, en niet wat de bond hem oplegde (ik noem geen namen) hadden we een medaille kunnen winnen. Hij had zich bewezen in Spanje : Bronzen medaille op de Olympische Spelen in 1960, 4de in 1964 in Rome. Pablo Negre liet een veld aanleggen op zijn eigendom en de spelers trainden er 6 weken lang: hij boekte een geweldig resultaat.

Tchouk: "Ik had het geluk om als U16 in te stromen in een structuur die al draaide, maar na de kwalificatie voor Peking kwam alles in een stroomversnelling." 

Boule: "In 1969, toen ik begon met coachen, moest ik alles zelf doen, selecteren, coachen, trainen; er was één fysiotherapeut en één fysieke trainer. We liepen toen 10 jaar achter op Nederland. Tegenwoordig moeten we meer begeleiding geven en vooral meer medische staf. Vandaag laten we hen te veel doen en ik zie sommigen van hen moe worden, vooral mentaal. Toen ik coach was, en dat was niet elke dag zoals vandaag, zag ik jongens die moe waren: we stopten met hockey, we improviseerden spelletjes, voetbal, leuke dingen. Totdat de zenuwimpuls terugkwam. Vandaag zijn de spelers een beetje als kanonnenvoer.

Tchouk: "We hebben veel getraind om Nederland in te halen. Veel bij elkaar zijn helpt. Ik ben het met Boule eens dat we vandaag te veel doen. Sommigen hebben het er echt moeilijk mee. Nu we bovenaan staan, kunnen we terug naar een lichter systeem, met rustperiodes.

Boule: "België is een klein land, we hebben een groot voordeel qua afstand; als ik Frankrijk of Spanje zie, moeten ze kilometers afleggen om te trainen. Voor de oudere spelers denk ik dat we nu jonge spelers moeten inzetten en niet moeten wachten. Ja, natuurlijk, ik herinner me de periode bij Ukkel toen de clubleiding te veel vertrouwde op haar oude spelers en geen jongeren wilde integreren. De toenmalige voorzitter wilde resultaten en gaf prioriteit aan de korte termijn. De 10 jongeren van Merlo (de satelliet destijds) verlieten Ukkel omdat ze geblokkeerd werden. 5 van hen werden internationaal. En Ukkel ging kort daarna ten onder. Ik herinner me nog dat Guy Miserque zei dat je een jongere niet op het einde van de wedstrijd moest inbrengen. Hij zei dat de jongere de wedstrijd moest beginnen of aan het einde van de wedstrijd moest worden gebracht als het resultaat moest worden veranderd.

Tchouk: "Sommige clubs hebben goede reserves, andere goede Open League: je moet kijken hoe elke club zijn eerste team kan voeden. Nu staan de voormalige spelers van de nationale ploeg op hun plaats; als ze er zijn, is dat omdat ze het verdienen, ze hebben het niveau en ze hebben het bewezen. De Lions wonnen de zilveren medaille op het recente WK en deden dat zonder buitengewone wedstrijden te spelen, een bewijs dat de basis goed is en dat ze de beste ter wereld zijn. Nu is het zo dat andere teams zich hebben vernieuwd en dat nieuw bloed, frisse ideeën, met spelers die nog niet hebben gewonnen wat de onze hebben gewonnen. Hier moet je opletten!"

Boule: "Sommige grote spelers in het kampioenschap zijn nooit doorgebroken als international. Je moest het ritme pakken. In onze tijd was het ingewikkelder omdat we de spelers niet wisselden; als we eruit gingen, was het over voor de hele wedstrijd. En we speelden twee helften van 35 minuten! (lacht). En bovendien konden we niet meer dan twee spelers wisselen, zelfs niet in geval van blessures..."

Tchouk: "De nationale teams hebben het niveau van de clubs omhoog getrokken en de regels zijn goed geëvolueerd." 

Boule: "De overtredingen in het voetbal zijn verschrikkelijk. Er zijn zoveel overtredingen, shirtjes trekken, enz. Ik kijk daar niet meer naar.

Tchouk: "Ja, het is waar, vergeleken met ons hockey; het probleem is dat je voor niet-ingewijden de regels en alle subtiliteiten moet begrijpen. En het feit dat het spel snel is, dat het spel bijna nooit stil ligt bij overtredingen, is het fysiek erg veeleisend geworden.

Boule: "Je hebt het geluk dat je video hebt en dat je de fases in detail kunt analyseren, door de beelden te stoppen. In mijn tijd was er geen video: we oordeelden op indrukken. Vandaag wordt de fout direct genomen,  er is geen tijd meer om overtredingen te bespreken.

Tchouk: "Het klopt dat we veel tijd besteden aan het analyseren.

Boule: "Bedankt aan mijn ouders dat ik in de jaren veertig ben geboren; alles was gemakkelijker. Ik heb ongelooflijke dingen kunnen doen, 4 Olympische Spelen. Naar Australië gaan duurde zes dagen. Ik heb veel landen bezocht. Op de Olympische Spelen waren we vrij; we hadden een tribune in het atletiekstadion. Er was zoveel vrijheid.

Tchouk: "In Londen was het verschrikkelijk, na de aanslagen van 11 november was alles gebarricadeerd. We konden er niet uit. We zagen niets. Aan het begin van mijn carrière deden we een paar dingen zoals safari's met Patche Serruys... Al die reizen doen, dat was vormend."